ਸਾਰੇ ਗੈਸ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਬੁਰਸ਼ ਕਟਰ, ਮੋਵਰ, ਬਲੋਅਰ ਅਤੇ ਚੇਨਸੌ ਇੱਕ ਪਿਸਟਨ ਇੰਜਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਟੋਮੋਬਾਈਲਜ਼ 'ਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ।ਅੰਤਰ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਭ ਤੋਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੇਨ ਆਰੇ ਅਤੇ ਘਾਹ ਟ੍ਰਿਮਰ ਵਿੱਚ ਦੋ-ਚੱਕਰ ਇੰਜਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ।
ਹੁਣ ਆਉ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦੋ-ਚੱਕਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਆਮ ਚਾਰ-ਚੱਕਰ ਇੰਜਣ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਇੰਜਣ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇੰਜਣ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਗੈਸੋਲੀਨ ਅਤੇ ਹਵਾ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਸਾੜ ਕੇ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕੰਬਸ਼ਨ ਚੈਂਬਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਸਵੀਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮਿਕਸ ਈਂਧਨ ਬਲਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫੈਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਥਰਮਾਮੀਟਰ ਵਿੱਚ ਪਾਰਾ ਫੈਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਸਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਵਧਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਟਿਊਬ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਧੱਕਦਾ ਹੈ।"
ਕੰਬਸ਼ਨ ਚੈਂਬਰ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਪਾਸਿਆਂ 'ਤੇ ਸੀਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਵਿਸਤਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਗੈਸ ਮਿਸ਼ਰਣ ਪਿਸਟਨ ਨਾਮਕ ਪਲੱਗ 'ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਧੱਕ ਸਕਦਾ ਹੈ - ਜਿਸਦਾ ਇੱਕ ਸਿਲੰਡਰ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਦੀਕੀ-ਸਲਾਈਡਿੰਗ ਫਿੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਪਿਸਟਨ 'ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਧੱਕਣਾ ਮਕੈਨੀਕਲ ਊਰਜਾ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਗੋਲਾਕਾਰ ਊਰਜਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਬੁਰਸ਼ ਕਟਰ ਬਲੇਡ, ਇੱਕ ਚੇਨ ਆਰਾ, ਇੱਕ ਬਰਫ਼ ਉਡਾਉਣ ਵਾਲਾ ਔਗਰ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਕਾਰ ਦੇ ਪਹੀਏ ਨੂੰ ਮੋੜ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
ਪਰਿਵਰਤਨ ਵਿੱਚ, ਪਿਸਟਨ ਇੱਕ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਔਫਸੈੱਟ ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਕਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਸਾਈਕਲ 'ਤੇ ਪੈਡਲਾਂ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਸਪ੍ਰੋਕੇਟ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਈਕਲ ਨੂੰ ਪੈਡਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪੈਡਲ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰ ਦਾ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਦਾ ਦਬਾਅ ਪੈਡਲ ਸ਼ਾਫਟ ਦੁਆਰਾ ਗੋਲਾਕਾਰ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਦਬਾਅ ਬਲਦੇ ਹੋਏ ਬਾਲਣ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਊਰਜਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ।ਪੈਡਲ ਪਿਸਟਨ ਅਤੇ ਕਨੈਕਟਿੰਗ ਰਾਡ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੈਡਲ ਸ਼ਾਫਟ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ।ਧਾਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿਲੰਡਰ ਬੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਨੂੰ ਇੰਜਣ ਬਲਾਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਭਾਗ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਮਾਊਂਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਕ੍ਰੈਂਕਕੇਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਸਿਲੰਡਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਕੰਬਸ਼ਨ ਚੈਂਬਰ ਸਿਲੰਡਰ ਲਈ ਇੱਕ ਧਾਤ ਦੇ ਢੱਕਣ ਵਿੱਚ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਸਿਲੰਡਰ ਹੈਡ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿਸਟਨ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀ ਡੰਡੇ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ 'ਤੇ ਧੱਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ-ਪਿੱਛੇ ਘੁੰਮਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ, ਡੰਡੇ ਨੂੰ ਬੇਅਰਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਊਂਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਿਸਟਨ ਵਿੱਚ, ਦੂਜਾ ਕ੍ਰੈਂਕਸ਼ਾਫਟ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਪੁਆਇੰਟ ਤੇ।ਬੇਅਰਿੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਚਲਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਲੋਡ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ।ਇੱਕ ਕਨੈਕਟਿੰਗ ਰਾਡ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਲੋਡ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਮੂਵਿੰਗ ਪਿਸਟਨ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਬੇਅਰਿੰਗ ਗੋਲ ਅਤੇ ਸੁਪਰ-ਸਮੂਥ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਨਿਰਵਿਘਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਰਗੜ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸਤਹਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਰਗੜ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਬੇਰਿੰਗ ਅਤੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤੇਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਬੇਅਰਿੰਗ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਕਿਸਮ ਹੈ ਸਾਦਾ ਡਿਜ਼ਾਈਨ, ਇੱਕ ਨਿਰਵਿਘਨ ਰਿੰਗ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਦੋ ਅੱਧ-ਸ਼ੈਲ ਜੋ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਰਿੰਗ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ll ਵਿੱਚ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਹਿੱਸੇ ਜੋ ਇਕੱਠੇ ਬੋਲਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਤੰਗ ਫਿੱਟ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਮਸ਼ੀਨ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਕੱਲੀ ਮਸ਼ੀਨ ਕਰਨਾ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਹਵਾ, ਬਾਲਣ ਜਾਂ ਤੇਲ ਦੇ ਰਿਸਾਅ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਮੋਹਰ ਅਕਸਰ ਰੱਖੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਸੀਲ ਸਮੱਗਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਫਲੈਟ ਟੁਕੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਗੈਸਕੇਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਆਮ ਗੈਸਕੇਟ ਸਮੱਗਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਰਬੜ, ਕਾਰ੍ਕ, ਫਾਈਬਰ, ਐਸਬੈਸਟਸ, ਨਰਮ ਧਾਤ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸੰਜੋਗ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।ਇੱਕ ਗੈਸਕੇਟ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਿਲੰਡਰ ਦੇ ਸਿਰ ਅਤੇ ਇੰਜਣ ਬਲਾਕ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਉਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਲੰਡਰ ਹੈੱਡ ਗੈਸਕੇਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਆਉ ਹੁਣ ਗੈਸੋਲੀਨ ਇੰਜਣ ਦੇ ਅਸਲ ਸੰਚਾਲਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਕਰੀਏ, ਜੋ ਕਿ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਦੋ-ਸਟ੍ਰੋਕ ਚੱਕਰ ਜਾਂ ਚਾਰ-ਸਟ੍ਰੋਕ।
ਪੋਸਟ ਟਾਈਮ: ਜਨਵਰੀ-11-2023